Szymon Jakuć – trzy wiersze

W łódzkim tramwaju

Jadąc tramwajem nie mogłem zatrzymać się dla kontrolera biletów

więc on uprzejmie zatrzymał się dla mnie

byliśmy podnieceni

elektryczny powóz drżał i unosił tylko nas samych

i nieśmiertelność.

Jechaliśmy powoli, nie znaliśmy pośpiechu, czuliśmy,

że potrzebne jest zbliżenie

kiedy obaj doszliśmy

dołączyła się Pani, która chciała skasować

minęliśmy kościół, w którym bawiły się dzieci,

próbując odrabiać lekcje

minęliśmy policjantów wpatrujących się w wysokie trawy

minęliśmy ciężarną rozmyślającą o swoim ciężarze

tramwaj zatrzymał się przed sklepem z alkoholami,

którego dach wyglądał jak głowa Józefa Oleksego

przez brudne szyby klienci wyglądali jak Azerowie

Niby sklep, a grobowiec

Od tego czasu minęły miesiące, a ja nie mogę zapomnieć

czasami wyglądam go na przystanku lub jadąc gdzieś

może ma kogoś?

Może nie są

Czy nasze życia cokolwiek powinny? urojenia, które chcą być najeżone, a które moja głowa przyjmuje,

bo się boi, że inaczej będzie inaczej

gdybym pozwolił sobie samemu na spacer z marzycielskim okiem by nikt kto stworzony z ziemi nigdy nie był nic winien,

ani grosza (z wyjątkiem tej kanalii z solid security)

Te widzenia Te myśli, które chciałem kontrolować, a nie mogłem,

bo się śmiały może nie są tylko moje może to wspólna nadzieja wspólny uwierający czas który skończy się, doczesny przechodząc dalej obchodzi mnie to wszystko trochę, chociaż to umrze,

choć dobrą śmiercią razem ze strachem, który niegdyś ceniłem

słowo do Tomka Bąka

fanatyk to ktoś 

kto prosi Boga

by ten wchłonął grupę ludzi

nielubianą przez fanatyka 

Tomku trzymaj się 

ode mnie

z daleka

Szymon Jakuć (ur. 1980) - publikował w "Arteriach" i "Tyglu kultury". Nominowany do nagrody głównej i laureat nagrody publiczności w konkursie im. J. Bierezina oraz projektu "Połów 2011" Biura Literackiego.