Maw Shein Win – trzy wiersze
- Mirek Drabczyk
- 6 dni temu
- 2 minut(y) czytania
Zaktualizowano: 5 dni temu
Uwaga
W wypadku napotkania artysty w bezpośredniej bliskości:
zachowaj spokój
natychmiast zabezpiecz małoletnich
wyprostuj się
zachowaj kontakt wzrokowy
wycofuj się powoli
pozbieraj gałęzie
pomaluj je na biało
poobserwuj sójkę
odpuść sobie obiad
napij się wina
siedź do późna, bardzo późna
podążaj śladem okruchów chleba
wezwij pumy!
wezwij kuguary!
spisz wszystkie doznania
wykaż asertywność - jeśli się zbliży,
poruszaj ramionami jak podczas pływania
stylem grzbietowym w jeziorze
odzywaj się sporadycznie
i, przede wszystkim,
nie uciekaj
Pytania do ćmy srebrzystej
Czy piękno boli?
Tylko na wdechu.
Czy ta ścieżka doprowadzi do słonowodnych paproci?
Nie licz swoich kuchni.
Czołga się antylopa po autostradzie na podwyższeniach i nad podkopami.
Czy kochamy bo musimy?
Wybierz sobie jednego. Nie, weź tego rozbitego.
Róże z ciała, pełen kosz. Jasna krew. Sympatyczni kuzyni.
Czy koty czują? Podstęp.
Dlaczego boli?
Budda jeden raczy wiedzieć.
Kto przywołuje tęsknotę?
Sadzone jajko.
Kiedy przypłynie łódź?
Wciśnij repeat.
A twoje pierzaste bytowanie, co z nim?
Ocean się srebrzy, bo odbija niebo.
Wózek
Blizna jest dziewczyną
a wózek inwalidzki jest kobietą.
Kula jest babochłopem.
Leki są dobre.
Światło jest suche.
Powietrze jest farbą.
Łóżko nie jest.
Pielęgniarka ma pelerynę
a lekarz jest chłopcem.
Wózek jest.
Blizna jest zagubiona.
Koło łapie światło
odbite
od wody w worku.
Worek jest na słupku.
Balkonik jest mężczyzną w niebieskich spodniach.
Krem na blizny nie jest.
Powietrze jest niebieską farbą.
Światło jest małą dziewczynką
z twarzą w poduszce.
Kula jest lekarzem
z diamentem na czole.
Diament jest tunelem
w jedną tylko stronę.
Karetka jedzie
na wschód.
Łóżko jest zaschniętą farbą
a blizna odrzuca wodę.
Torba sączy strużkę tycich niebieskich diamencików.
przełożyła Agnieszka Gorońska
Maw Shein Win (ur. 1964) – birmańsko-amerykańska poetka, redaktorka i nauczycielka, mieszkająca i pracująca w rejonie Zatoki San Francisco. Jest autorką tomów poezji: Storage Unit for the Spirit House (2020), Invisible Gifts: New and Selected Poems (2018) oraz chapbooka Score and Bone (2016). Jest członkinią The Writers Grotto i zasiada w zarządzie Oakland PEN. Jej poezja charakteryzuje się starannie skonstruowanymi, staccatowymi pejzażami dźwiękowymi, łączącymi liryzm autobiograficzny z elementami koanów i poetyki filmowej. W jej twórczości istotną rolę odgrywa pamięć, traktowana z subtelnością i precyzją, co przypomina styl autorek takich jak Dickinson lub Szymborska.
