Tata
Zapach zdeptanej tekstylnym obuwiem trawy,
której nigdy nie koszono na okoliczność
przyjazdu wesołego miasteczka, ani nigdy,
zmieszany z kojącym aromatem Radomskich.
Zaklejające oczy behape latarnianych świateł.
Uszy pełne pisków tych,
którzy zdołali się dopchać do krzesełek.
Mnie też, w końcu, było dane… zobaczyć ojca
obejmującego i przepraszającego
jakąś płaczącą kobietę.
Jestem
W moim mieście nie ma dziur
w drogach,
nie wdepniesz tam
w psie gówno, o nie.
Usłane kwieciem skwery i rabaty wabią
roje pszczół i olśniewające motyle.
A park… brakuje
w nim tylko tygrysów
tulących pandy, raj
z pisma z wieżyczką,
której z kolei brakuje
w gmachu ratusza.
Wyglądałby wtedy całkiem,
jak pałac z bajki Disney’a.
Ludzie – skromni, prości
i pracowici –
szanują się nawzajem
i nie są zazdrośni.
Urodziłem się tam i żyłem długie lata,
lecz pewnego dnia zapragnąłem wdepnąć
w psie gówno i wyjechałem.
Nerw
Stworzył mnie na swoje podobieństwo.
To dlatego jestem niewidoczny.
Sztuki magiczne
Zawiodłem się na gołych babach,
wódce i papierosach.
Tyle mi było dane,
ile mi było zabronione.
Wziąłem wszystko.
Niczego nie wziąłem.
Widzenie
Skibidi Toilet to konflikt sedesowych potworów, których mogą zniszczyć tylko kamerzyści lub postaci z telewizorami zamiast głów. Skibidi to złe charaktery o wyglądzie sedesów, z których wychodzą przerażające głowy.
Iwona Szadkowska
Dobrze, że jest…
Bo wszystko inne
przestało już działać.
Gdy się urodziłem,
mój ojciec upił się z radości,
przysłaniając cierpienie matki
widowiskowym upadkiem
ze szpitalnego krzesła.
Poświęcenie jest dla frajerów
i – przygarbione – chodzi
w moherowym berecie
starożytnej marki.
Cudowne plany i szczere intencje
nigdy nie wystarczają…
Życie zasłonięte życiem.
Tyle razy byłem sobą,
ile razy obejmowałem płacz
po zmarłych.
